Dla mnie jest to dzieło z ogromną liczbą znakomitych, mądrych dialogów i monologów wewnętrznych więc wpiszę parę moich ulubionych:
-Co to za walka w samym sercu natury?
-Dlaczego natura rywalizuje sama ze sobą?
-Ziemia walczy z morzem?
-Czy jest mścicielska siła w naturze?
-Nie jedna, ale dwie?
Zabiłem człowieka! To najgorsze, co można zrobić.Gorsze niż gwałt. Zabiłem człowieka. Nikt mi nic nie zrobi.
-Hej, Witt. Komu dziś sprawiasz kłopoty?
-Co masz na myśli?
-Czy nie to lubisz robić? Skręcać w lewo, kiedy każą iść w prawo? Dlaczego jesteś taki rozrabiaka, Witt?
-Troszczysz się o mnie, prawda, sierżancie? Zawsze miałem wrażenie, że tak. Dlaczego zawsze tak się w sobie zamykasz? Jednego dnia mogę podejść i z tobą pogadać...następnego dnia jest tak, jakbyśmy się w ogóle nie znali.
-Pusto tu teraz.Czy czasem czujesz się samotny?
-Tylko wśród ludzi.
-Tylko wśród ludzi.
-Ciągle jeszcze wierzysz w cudowne światło, co? Jak ty to robisz? Dla mnie jesteś magikiem.
-Ciągle dostrzegam w tobie iskrę.
Jeden człowiek widzi konającego ptaka i myśli, że nie ma nic tylko ból.
Ale śmierć ma ostatnie słowo.
Śmieje się z niego.
Inny człowiek widzi tego samego ptaka...i czuje cudowność.
Czuje jakby coś uśmiechało się przez niego.
Dodam jeszcze jeden:
Słyszałem, jak ludzie rozmawiają o nieśmiertelności, ale ja tego nie widziałem.
Zastanawiałem się, jak to by było, gdybym umarł.
Jak to by było wiedzieć, że ten oddech będzie ostatnim, jaki kiedykolwiek weźmiesz.
Mam tylko nadzieję, że przyjmę śmierć tak jak ona. Z tym samym... spokojem.
Bo właśnie w nim się ona kryje- ta nieśmiertelność.
Najprawdopodobniej najlepsze pochodzą z książki "Stąd do wieczności" Jones'a. Najprawdoodobniej, bo dopiero zacząłem czytać, a już trafiam na nie, np. na ten o śmierci matki. Co nie zmienia faktu, że są naprawdę poruszające. Moim "numerem jeden" jest ten o samotności tylko wśród ludzi.
'Ci najbliżej Cezara najbardziej się boją'
Słowa o śmierci matki za każdym razem bardzo mnie poruszają i na pewno zajrzę do książki wspomnianej przez Lightenvoy'a.
Pozdrawiam
Mnie poruszyły te cytaty:
"tego nie można zapomnieć to ciągle wraca wojna nie czyli nas lepszymi zmienia w potwory zabija duszę..."
"patrzyłem jak tamten umiera i nie czułem nic było mi wszystko jedno..."
"przychodzą i odchodzą.."
"jestem bardzo zmęczony sporo widziałem chcę zacząć życie od nowa..."
Mi szczęka opadła gdy usłyszałem ten:
„To wielkie zło… Gdzie ma swoje źródło? Jak przenika do naszego świata?
Z jakiego nasienia, z jakich korzeni wyrosło? Kto za tym stoi? Kto nas zabija?
Okrada nas ze światła i miłości…”
I nie mogę go zapomnieć. Też pochodzi z książki? Kiedyś jak będę miał więcej czasu to na pewno przeczytam.
Ten jest dla mnie jednym z lepszych. Dodam jeszcze:
"Jedyne pewne rzeczy to śmierć i Bóg".
Nikt bardziej ode mnie nie zdaje sobie sprawy, że nie ma ludzi niezastąpionych. Edward T. Walsh (piszę z pamięci). Każda wypowiedź Walsha to perełka erystyki.