W popkulturze poważne tematy, często są sprowadzane do sloganów. Podniosłe hasła i podniosła forma. Ten film odbieram jako bardzo zgrabne wyłamanie się z tego schematu.

Bohater całe życie unika odpowiedzialności. Widzowie mogą prześledzić jego poszukiwania dojrzałości. Nie jest to jednak szara i smutna droga. To przejażdżka pełna barwnych postaci i wydarzeń, które mają realny wpływ na bohatera. Wszystko podane wypieszczonej formie, gdzie nic nie jest przypadkowe.

Dużym plusem jest dla mnie mocny punkt kulminacyjny. Lubię taką strukturę scenariusza. To spotkanie ostatecznie uświadomiło bohatera, że nie można całe życie uciekać.

Ten film ma wiele mocnych punktów, nie sposób wszystkich wymienić, ale to co najbardziej utkwi w głowie to wspaniałe dialogi i spójność.